Vaktim Kalmadı Artık

Hanidir nedendir
Bozkırım
Umutsuzluk fışkırıyorum

Hani var ya nedense
Bozlak gibi
Pir'sin
Tırmandıkça merdivenlere

Üflenir ney'e
Irmak kıvrılır yol kaybolur
Ulaştırsın ışığı güne
Diye.

Sen ki
Karşı duruşun
Çimlenen düşün
Dölüsün
Gök ışır bam telinden
Dudağından elinden

Bak her yöne sızıyorum ağırlaşarak
Uykusuzluğu paylaştığım sular
Ölçülmez olur

Yitip gitme
Sal dallarını çağlara
Çoğulla beni
Güneşi
Mayala ağıdıma

Çoğulla beni ki
Avuçlarımda yeniden açsın
Adını unutmakta olduğum çiçekler...