Vapur Okulunda Ölü Bir Gece

Vapur Okulunda Ölü Bir Gece


?Umut, uyanık insanın rüyasıdır?
Aristotle




Amacını aşmış bir mezuniyet gecesiydi
kızlar elbiseleriyle sevişeceğini sanırdı
gecenin bitiminde...

Ezberlerinde Çaykovski'nin kuğu gölündeki andante vuruşları
ve Bach' in hava boşluğunda rüzgârlanan odaları...
Dali'nin fırça izlerinden bir gülüş, bir kelebek ve aslan başı...

Sfenksin henüz ne olduğunu bilmezken
chimeiranın sadece bir rock grubu olduğunu zanneder
Korn'dan bir parça çalıp, Güzelyalı da hız yapmayı
marifet sayarlardı...

Asosyallikle ün yapmaya çalıştıklarındaysa,
selülit kremlerini gizlerlerdi aslında...

Ne akıllıca!

İş bu ya; insanlar yalnız gizemli olana merak duyardı
bazen de kardan adamlara...
paradokslara, pandoralara...

Otuzaltı beden elbiselerini giyebilmek için,
sigara içtiklerini hiçbir zaman inkâr etmediler.

Ki öpüşmenin ayıp bir şey olmadığını
Magritte'nin pek de meşhur olmayan bir tablosundan öğrenmişlerdi.

En azından bunu biliyorlardı!

Neyin mezuniyetiydi hatırlamıyorum
onca Ortaçağ dalaveresiyle katmerleşmiş ve üzeri kapatılmış
pisliklerin arasından yüzüyordum

Sanki bir eteğin içinde esir alınmışçasına...

Yok... Sadece kulaç atıyordum...

Lakin bacaklarımı nasıl çırpacağımı bilemediğimden
boğulmak üzereydim ki
suya benzemeyen bir zulal perdesiyle
konuşmaya başladım...

Bayılmadan tam önce.anımsadım

yıllar önce bunu söylemişti Aristotle;

Umut! demişti...
Umut, uyanık insanın rüyasıdır...

Fakat o gemideki hiç kimse bu uyanıklığın ne anlama geldiğini
asla öğrenemedi.

Toprakta hiç yüzülür müydü?

Ben yüzdüm.

Öyle kaçtım, lüks şarap piyaleleriyle renklendirilmiş masanın zenginliğinden

Kaşmir, İpek ve hint kumaşları çevirdi etrafımı
elimde olmayan makasın hareketlerini belirledim.

Bak sevgilim,
güven bir sokak lambasının saldırıya uğrama ihtimaline benzer
ve ben bu gardırop buradayken,
karanlıkta kalmayı göze alamam!
Ne de olsa çığırından çıkmış bir nota dönüp duruyor
piyanistin amatör ellerinde...

Hâlâ aynı ilişkiler, aynı düzlemde hesap kitapla uğraşıyor,
göremedikleri cevapların trajikomik emsalleri yetmezmiş gibi...

İyisi mi sen bisikletimi getir bana,
eve gideyim.

Şimdi bugün Perşembe ve ben bu korseden kurtulup,
Mercan Dede dinlemek istiyorum.


Not: Fazlasıyla su yuttum...