Var
Sanki bu dünyanin hayrini gördükte
Öbürküsününde görecegiz
Hic olmassa bunun
Bir son bulma ihtimali var
Birde sonu yoksa
Ne olur bizim halimiz?
Bize biri yeter,artar
Beterin daha beteri var
Sucumuz ne ki?
Dogmakmiydi ki acaba?
Biz istedikmi,istiyormuyuz?
Sanki bir soran var
Hic olmassa birakin
Istedigimiz gibi yasiyalim
Madem gelmisiz bir kere
Zincirlere ne gerek var?
Marifet degil korkutmak
Mükafati güzel olsada sonunda
Bulacaksak biz onu bulalim
Elbet gönüle giden bir yol var
(Berlin,25.09.2009)
Talat bey şiirinizi okurken hayretimi gizleyemedim. girişte bu dünyanın hayrını görmeyenler diğerininden(sonsuzluktan)medet ummasın diyorsunuz ,mesaj içler acısı geldi bana ,çünkü bir karamsarlık,bir umutsuzluk sarmış dizelerinizi. sonra korkutulmaktan bahsetmiş dizeleriniz buna da şaşırdım doğrusu çünkü korkuyla yürünecek bir yol değildir yaşam yolu ve artık korkutularak insanlara hiçbir şey yaptırılmıyor bunu da herkes biliyor. Şiir belki iskeleti ile güzel olabilir,fakat içerik nedeniyle sevmedim. Saygılarımla.