Var

Toprağın karnı şişmiş, doğuma an var.
Kanatlanmış tohum, uçmaya ümitvâr.

Nasırlaşmış eller, çatlamış dudaklar...
Alın teriyle semaya yolculuk var.

Ör umutsuzluğa karşı kalın duvar.
Çınarlar gibi yaşamaya ümit var.

Kurgu peşinde koştursa da canlılar

Alınlarda değişmeyen bir yazgı var.

Aziz Dolu Atabey
Bayat - 1999