Var Git Beni Bilmezin Kızı

Gel
tut elimi
bak gözlerim yanarken gökyüzü karanlığa büründü

yorgun gönüller dargın kirlenmiş ruhlar
yollar buzlu kaygan bu alamin keyfine diyecek yok

şimdi bir teseli ver
donsun gözlerim uzak bir kış mevsiminde
sana bakan gözlerim hiç kaçmasın
ömüre biçilen yaşam seriveninde

şimdi bir dua söyle
içinde nefreti çizik çek
hepsi gül gibi koksun aydınlığın gecesinde

şimdi bir sayı tut
en sevdiğin bir rakam yaz şifresi umuda koyulsun

iki satır yaz
tutkuna emanet edebilsin

şimdi güzel bir şarkı söyle ikimizin adıyla başlasın
son sözü ayrılık kadar ölümün adı geçsin

altına not düşersin
altın harfle yazılsın ikimizin adı
sonrası yürek tellerine asılsın mavili harfler
hiç solmazsın güller gibi solmasın

bir ömür yaram kanarsa
feryadın yoksa yarına dara koyan sen beni
git artık sen beni bilmezin kızı

dagalarınla kartonda tiyare uçurmaya benzemez sevdanın gözyaşları
gözlerde kalan göz nurum harami mülk eyleme son durak kara toprak

sena sevgili demek kardan adam demekmiş
kişlardan kalma sevdalar mum gibi erir bal eylemez umuda

var git sonların ahlarım olsun
yalancı sevdana düşen kahrından mezara gider gelir

şimdi bedduan olsun ölüm gibi ayrılık
sen yok oluşları kirli buslu zeminde sevginle kal kurt yer seni zamansız vakitlerde