Varken Yaşamak Yaşatmak

Ufalanıp gidiyoruz
Hayat bir değirmen taşı
Döne döne de bitmiyor
Şu dünyamızın tasası

Kambura dönmüş zamanlar
Ağlıyorlar geçmişine
Bir ders dahi çıkarmamış
Bakılınca tarihine

Göz yaşlarıyla yazılmış
Kana bulana bulana
Halbuki tüketçeği tek
Bir can eninde sonunda

Zehir zemberek ediyor
Üç günlük ömrün tadını
Varken yaşamak yaşatmak
Aşklarının sevdasını

İnsan denilen yaratık
İhtiraslarına mâhkum
Gel birlikte söyliyelim
Kendim ettim kendim buldum

(Berlin,13.02.2012)