Varlığı Sen Değil

Sisli bir gecenin buğulu ıslaklığıydı hafızama nükseden


Özlemlerimin keder kokan elleri bırakmıyor yakamı
Bir yanda mahşeri bir fırtına
Bıçak ağzı keskinliğinde yağmur taneleri camda
Adına odam dediğim,sensizliğin karanlık kuytularında
Sıcaklığı
Ta iliklerimde
Gözlerinin

Gözlerim asırlardır hasret uyku saatlerinin şefkatine
Kan kusan ciğerlerim berrak bir soluğun saflığına
Ve kalbim senin aşkına


Oysa bir kelamın tutsaklığımı keser inceldiği yerden
Birkaç kadeh efkarımı sımsıkı kucaklayabilir,
Şiirler dökülse belki kanayan kalemimden;ya da
Sevda türkülerinde geçen aşklara gönül olsam
Gözlerim sen diye gökyüzünde en parlak yıldızla sevişse

Yoksan bile yokluğunda yok olsam...bir daha uyanmasam

Bir gerçeği hayalle giyindirip yaşamaktır sanatım
Yastığıma bıraktığın ize sarılmaktır uyku sandığım
Doğan güne aydın demek en büyük ahmaklığım
Karanlıklar sarmış dört yanımı
Sensizlikte ölmek benim kara yazım


Mavi düşlerimde ak pak bir sevgili yarattım;

Adı sen
Leylak gözleri sen
Hüküm kıran sözleri sen
Varlığı...

Sen değil