Varlığın Yeter

Bazen susar dilin, gözlerin konuşur,
Ürkek ve çekingen bakar.
Hadi der, gel yanıma.
Benim içimden geçenleri,
Anlamak o kadar zor değil
Bak, gör gözlerimden okunur,
Düşündüğüm tüm sözler.

Bazen susar gözlerin,
Ellerin titrer bir güvercin gibi,
Bir yer bulamazsın bellidir.
Al ne olur ısıt ellerimi,
Neden böyle sıcak olduğu belli.

Bazen ellerin susar
Tüm varlığında bir devingenlik olur
Bir oturur bir kalkarsın
Yüreğin küt küt vurur
Nasıl da anlatır bu çarpıntı seni
Gönül susmaz konuşur,
Başka söze gerek var mı?

Bazen hareketsiz
Donuk gözler ve cansız ellerle
Durursun karşımda.
Haykırmak gelir tümden,
İçimden volkanlar kabarır da.
Hadi canlan derim;
Bak, aynı düşünceler bulutu üstümüzde,
Tüm şehir susmuş bizle.
Yapraklar donmuş kırpırdamıyor,
Deniz bile iç çekmiş, öyle bir durgun ki.
Gök tüm boşluğunu almış kendine,
Tam bir sükunla dinliyor;
Sevgili bak sen konuşmadan
Senin anlıyorum,
Yanımda olsun varlığın yeter.

(Şubat 2010)