Varlık Denen Ben

atılmış gibiyim
zindanlara
bilemedim sensizlikmiş
adı
mesafelere suçu
vermek
kaderle alay etmek gibi
olur...

kalk gidelim dese de
zaman
hayatın çelmeleri güne
niyaz
ömrün ziyafetleri
karşı
sanma,
kalırsın yoksa yalnız
başına...

dank etmez ki
umut
ne eylersen eyle hep boş
boşuna
canın ruhuma girmiş bir kere
çıkmaz
bırak dans etsin benimle
içimde...

yarınlar çok uzak
yakınlarda
tersine dönmez ki dünya
denen
marifeti değil tek gece tek
gündüz
doğuruyor karanlık güneşe
inat...

bende ki sen diyemedi bir türlü
sen
yok mu şu alışagelmişlik tahta
kalem
yazılmış çizilmiş yokluklara
gebe
bırak ağlasın varlık denen
ben
bırak ağlasın varlık denen
ben...

(Berlin,02.05.2015)