Varsayalım Ki Varsayımdı Hepsi...

''Birkaç eksik, eski püskü anı sırtımda
Döneniyoruz çıkmaz düşünceler kuytusunda...
Karşımızda sen, boş koltukta,
Konuşuyoruz ondan, bundan, şundan...''

Varsay ki;
Ben her hazan yeniden açarım
Düşler alacasında solmuş dalların üzerinde
Tomurcuklanır,
Kırağı değer, palazlanırım...
Tutunmam,
Az biraz kırılganım
Toprağına susar, saklanırım...
Daha kokusu tazeyken genç yazların
Gökyüzünden tılsım olup damlarım
Yüzünden akarken tanem
Kokusunu gizler asma yapraklarım...

Hissetmezsin,
Elinin tersine mezar olur,
Vakur şeffaflığında buharlaşır dokunuşlarım...

Varsay ki;
Ben her zemheri yeniden saklanırım
Bir beyaz bir al çalarım ömrümden
Sana ekler,
Kara kaplı defterimde hesaplarını
Yok sayarım...
Kin tutmam
Az biraz alınganım
Soğuğuna değerken kardelen yakarışlarım
Yoluna selam durur
Kırk yıllık kahve dumanım...

Görmezsin,
Dudaklarıma zehir olur,
Adımlarının ezip geçtiği kelamlarım...

Varsay ki;
Ben her bahar yeniden sevdalanırım
Bir başka canlanır,
Çiçeklerimi ayva sarısına boyarım
Yüzüm dönükse de ardına
Sanma gönlüm kaymaz başka ayazlara
Sadece sana,
Sana sevdalanırım...
Ah etmem
Az biraz sabırlıyım
Zerresine karışıp havanın
Ağır ağır ciğerlerine dolarım...

Hiç bilmeyeceksin,
Ecele varan ömründe
Verdiğinde son nefes, o ben olacağım...

Ne bela, ne tuhaf, ne tutkulu sevgi bu böyle deme
Unuttun mu?
Varsayımdı hepsi...

Bir de;
Varsay ki,
Ölüm gibi sevmişim ben seni,
Ulaştığımda huzurlu, ebedi uykum gibi...

12 Ocak/12 Şubat 2009