Vasat

önce
yaşamın anlamını çaldım
"anlamsızlaştı yaşam"

kendime küskün yaşarım...

nerde sarf ettiğim cümlelerim
ardın sıra göz bebeklerim üşüyor yalnızlıktan
çok oldu
çok
"göz göze gelmeyeli"
gözlerimi çaldım senden
"anlamsız şimdi bakışlarım"

gözü kapalı yaşıyorum anılarımı...


ah serkeş ruhlu kadın
bilmemki çekip gitmekten ne anlarsın
böyle mahzun
böyle elemli ardına takılır benliğim
"benliğim çıkmaz sokakların dipsizliğinde"

kim bilir kiminlesin...

geceler boyu yüzün canlanır gözümde
ellerim sigarama uzanır
öyle mahzun
öyle titrek
vasat bir anı olsun isterim
olmaz
olmadı,
bir türlü sensizliği ezberleyemedim.

şimdi yarından uzağa düşmüş bir gündeyim
dünden esaretler taşıyan

keşke "hiç" gitmeseydin...