Vasat Bir Şiir

Vasat bir iklim bu
Herkes aç doyan yok
Çok kalabalık
İnsan yok...

Vasat ömür kor içinde
Trajedi komedi düşmüş ömre
Bazen umutsuz bir hasta
Kimi kez bitkin düşler içinde

Vasat bir gün bu
Güneşi saklayan bulutlar
Çekilin..
Güneşimi almayın benden
Getirin güzel yarınlarımı
Erguvan biraz da sümbül kokuları
Nedir bu karmaşa
Nedir bu kavga

Ne dostun belli ne düşmanın
Güvenim kalmadı
Ne sana ne kendime
Ne de zamana..

Vasat bir şiir bu yazdığım
Başı sonu umutsuzluk içinde
Belki geçer
Hani güneş çıkarsa
Belki..


""DnZ
11 Kasım 2012