Vasiyet

Ben!
Tabiatın kudretini dizginledim damarımda
Dudaklarından eflatun kelimeler dökülür hayaliyle
Kavrulsa!
Bakışlarında gözlerim
Kulakların gözbebeklerimin feryatlarına sağır senin
Dile gelsem!
Aydınlatsam zifiriyi sevdamla
Faydasız kastın var bu cana
İnatla!
Sifonu çektin beynimdeki kuytularda
Ve ben tövbe ediyorum kaleme
Yetti bu cana!
Bitti artık şiirlerde tatmin olmak
Kucağımda azrail orgazma ulaşıyorum gecenin hatrına
Sakın!
Sanmayın ki bu mağlubiyeti kabul ediş
Yarin gözlerinden, ölümün pençesine isyan ediştir bu gidiş
Zavallı!
Omuzlarımda beton torbalar
Her saniye bir adım daha tenhalaşıyorum
Hediyem olsun!
Kadere en müstehcen küfürler
Ne fayda boğazımda düğümleniyor kelimeler
Merak etmeyin!
Memnun olmazsam dönerim yerimden
Cesareti olan varsa gelsin arkamdan
Harcamayın!
Üç vakte kadar unutulcak zati muhterem için gözyaşlarınızı
Herkes kendi derdine akıtsın zehrini
Böyle!
Vasiyet görmedik demesin gözler
Diller onlara uyup yapmasınlar arkamdan dedikodumu
Keşke!
Çukurunda boğulsun üstüne alınan zat
Arkamdan!
Duasını yollamasın bu yazıyı anlamayan!
Utanıp!
Dönüp bakamıyorum arkama
Ellerini öpüp, özrümü iletin malum büyüğüme
Sadece beni!
Sobada; yanan kömürleri görünce hatırlayın
Tahmin ettiğiniz yerde çok bekletip
Sakın!
Kendinizi özletmeyin!