Vatan Bölünmez

Çığlık

Bir çığlık duydum anne,
"Vatan !" diye gürleyen bir ses,
Ardından tek atımlık bir kurşun...
Sessiz dağlarda yankılandı anne,
Bir gözyaşı oldu,toprağa düştü...

Gaddar,bir bakış gördüm,
Rüzgarın fısıltısında...
Gözlerinde ki intikam ateşi,
Yanıp kül etmişti yüreğini.
Görüm anne,ruhu olmayan,
Bir insan gördüm...

Akan kanlar arasında,
Küçücük bir çocuk gördüm.
Saçlarından buram buram,
Akan terler, kurumuştu teninde.
Gözlerini dikmişti,
Secdeye varan askere....

Hiç kalkmadı o asker anne,
Hiç hareket etmedi.
Bırakmadı elinden silahını,
Susuz kalmış bitkileri,
Kapladı o, anne...
Tek sözü yankılandı,
Hala cirit atıyor,
Gürleyen sesi;
"Vatan bölünmez !" diyor !