Vaveyla

Uzaktan seviyorum 

Uzaktan,çok uzaktan 

Bir parmak kadardı 

Belki hayallerim 

İzlerdim her dolunay çıkışında 

Kayıp gitmelerini 

Biliyorum 

Bilmek istemediğim her şeyi 

Ya da susturmak istiyorum 

İçimdeki vaveylayı

Kuru dalların çatırdaması gibiydi 

Kalbimin kırılışı

Yalnızım 

Gözyaşı dökecek kadar 

Geceleri yıldızları sayacak kadar 

Şu payidar süveyda misali 

Yalnızım 

Hani merdiven çıkarken 

Boğardı bizi gri dumanlar 

Hani kuytu kuyularda yüzerken 

Sarardı bizi karanlıklar 

Bırakıp gitmiş 

Koynunda kokusunu 

Gözlerinde mehtabını

Bırakıp da gitmiş 

Şimdi alaca karanlıktayım

Her taraf tuzak 

Her taraf mavi 

Soğutur kanımı hilal 

Güneşin inadına 

Kaç güz geldi,geçti 

Yine dökülmedi mi yapraklar 

Yağmadı mı gökten damlalar 

Peki neden tütmüyor yaşamın gayesi

Sigaramın ucundan 

Kapanır kırmızı perdeler 

Kapanır meyhaneciler 

Ve yine yumar gözlerini

Okaliptus ağacındaki baykuş 

Artık yazmaz oldu kalemim

Belki dili lâl olmuş 

Belki de sözcükler uğramaz olmuş 

Yine kum tanelerini basıyorum 

Elimdeki simidi martılara atarak 

Mavi pantolonluyu özlüyorum 

Batan güneşe göz kırparak 

Ve düşüyor gönlüme 

Bahar gelemeden ilk cemre

Tutuyorum son dileğimi 

Kayarken yıldızlar