Vay Gidi Günler Vay

Gazanı vururdu anam ataşa
Altına atardı galınca meşe
Alır tokucağı başlardı işe
O günler böünden datlıydı emmi .

Haftada olurdu giyesi günü
Çıradan yapardı datlı suyunu
Elinde yıkardı göyneği donu
O günler böünden datlıydı emmi .

Temele giyesi alır sererdi
Bizim gara öküz gelir geverdi
Bobam sinirlenir onu döğerdi
O günler böünden datlıydı emmi .

Müsafiri sever ikram yapardık
Tarnayı gızartır pelit goyardık
Nohudu ısladır silim yapardık
O günler böünden datlıydı emmi .

Müsafirin altına minder goyardık
Arkasına gamış yastık dayardık
Hizmeti yapmaktan gurur duyardık
O günler böünden datlıydı emmi .

Davara sığıra çıkardı çoban
Ekin bekçisiydi cabağın İbram
Köyün çobanları gorkmazdık ondan
O günler böünden datlıydı emmi .

Goyun önümüzde yola çıkardık
Götürür böğete orda yıkardık
Elimizde gırklık goyun gırkardık
O günler böünden datlıydı emmi.

Düğünler olurdu zurna davulla
Müsafir gelirdi tahta bavulla
Ağıllar doluydu geçi goyunla
O günler böünden datlıydı emmi .

Köyünde galmamış eski neşesi
Ne bakkalı galmış nede gahvesi
Şehirliye dönmüş gari hepisi
O günler böünden datlıydı emmi .
02 Aralık 2022

Lügatça
Ataş: Ateş
Gazan: Bakır kazan
Toklucak : Çamaşır yıkarken vurulan tahta alet
Böün: Bugün
Giyesi : Çamaşır
Temel: Ağaç dallarından yapılan duvar
Boba : Baba
Datlı suyu : Çamaşırı yumuşatmak için çıra ve kül karışımı su
Göynek :Beyaz kaput kumaştan dikilen uzunca iç çamaşırı
Müsafir: Misafir
Datlı : Tadlı
Tarna: Tahrana
Goymak: Koymak
Gorkmak : Korkmak
Goyun: Koyun
Böğet: Kendiliğinden oluşan dere içinde oyuk kaya
Gırklık: Koyun yünü kıpma aleti
Ağıl: Hayvan barınağı
Geçi: Keçi
Galmak::Kalmak
Gahve: Kahvehane