Vay Halime...

Kâh sürülür ekmeğe katık
Kâh sürülür ötelere atık
Sevince, sevilince
Ne büyük varlık, oluyor insan



Bir bilmeceyi çözer gözler
Düştükçe gönle dil heceler
Dayanılmaz arzular
Gurbette, ne çok sevilir insan



Beşer şaşar derler haline
Bir nazlıya düşerse vay haline...
Gam bölünür her vakite
Kadere, ne çok üzülür insan



Müptelâdır kalben
Maksadını taşırır bazen
Af edilir çabuk sezen
Rotasını bilemezse, kaybolur insan



Her acıyı tatmak mı gerek?
Zaten değil hayat ballıbörek
Acı tatlı paylaşılırsa severek
İnan ki, melek olur insan



Sevmişsen pazara değil mezara
Tut elinden dönmeden şaşkına
Haydi! Allah aşkına
Kanatlanır be... uçar insan







Eskişehir