Vay Limin

Şehrin bunaltan gürültüsünde

Çıldırtan "sessizliğin"e maruz kalmışım!

Sabrım öyle bir uyuşmuş ki

Vay limin!

Açık unutulmuş paslı bir makas gibi

Battı batacak dimağımın derinliklerine,

Kırmızı bir nar gibi çatlamış ken

Tetanoz çiçeklerin..

Çaresizliğimden dir bu vay limin

Soyunmuş cümle umutlarım,

Med cezir salınımlarım..

Tut ki;

Derin depresyon depremlerinin öncüsüdür,

Hasretinin

Dayanılmaz ağırlığında boğulan

Ritmik kalp çığlıklarım..

Bu gün de

Uzak sessizliğinin

Yakın enkazındayım vay limin!

《HEEEEYYYY;

Sesimi duyan varmı?》

Anlaşılan

Bu gün de böyle bitecek bu bekleyiş..

Umutsuzluk

Artan bir

Dokuz sekizlik tempoyla

Oynayadursun şıkır şıkır!

Ben

Zihin yordamıyla

Aklımı yokluyorum,

Eh işte;

İşliyor tıkır tıkır,

Çok iyi alğılıyor da üstelik,

Gelgelelim

Aptal yüreğim se

Eşek inadıyla direniyor hâlâ!

Ateşlerde ummaya

Yana yana sevmeye vay limin!

Ne yapayım yahû;

Nasıl özlemem, nasıl

Fesleğen boynunda kalan dudak izlerim

Dur durak bilmez haşarı bir çocuk gibi,

Hasretinin kapı ziline

Basıp basıp kaçıyor

Ben se,

Acımasızca sıyrılıp

Kayboluyorum işte!

Yılların sarhoş

Kırışık ve buruşuk rakamlarını,

Hâyâl perdesine düşmüş,

Teninin sıcaklığında yunarak,

Özleminin ateşinde

Çekirdek misali

Çifte çifte kavrularak..

Her defasında

Son olacağını sandığım

Yeni bir hayalkırıklığına

Bir daha

Bir daha savrularak,

Böyle böyle

Soğuyorum sonra, sevmekten

Yoruluyorum,

Bitap düşüyorum vay limin

Gözü açık düşlerimde

Sana kavuşmaktan..

Sen

Suskuya gizlendiğinden beri,

Ben yitiyorum,

Kimliksiz ölü,

Kimsesiz bir mülteci gibi,

Bekliyorum inatla,

Kapı desenini senin çizdiğin

Kapkaranlık bir belirsizliğin

Çıldırtan çıkmazında

Vay limin..

08:Temmuz:2022