Vazgeçemediğim

taş duvarlar gibi
etrafını örüyor kalbimin
ne yana yürüsem
biri var

hapsetmiş beni kendine
aklımın alabildiğine
yokluğunu düşünemediğim
biri var

gözlerim gözlerinde kalmış
öylesine, tam da karşısında
varlığında yok olup gittiğim
biri var

aşk desem değil bunun adı
tutku desem hiç değil
tarifsiz duygularda nedensiz sevilen
biri var

şurada güneş kadar uzakta
dünya gibi etrafında dönüp durduğum
karanlıklardan kaçıp da sığındığım
biri var

ekmek ve su gibi değil
kan gibi muhtaç olduğum
asla vazgeçemediğim
biri var...

02.12.12