Vazgeçmek Boşuna

ben sana yürümekten hiç vazgeçmem
bana aşkın kapısını aralayacak kadar yakınsın
çağır beni gözlerinle gelirim hemen
ışık tut yoluma
ışık tut ki kalbim seni herkesten sakınsın

yağmurum ol,yağdığın kadar dol hücrelerime
kıskansın seni yüreğim hiç kimseyi kıskanmadığı kadar
bir tek sana acıkmışım bir tek sana suskun yine
sendeyim artık şimdi hiç olmadığım kadar

hasretler bilirim gözyaşlarımla beslenir
üzerine sigaralar söndürülen gizemli geceler bilirim
ışıl ışıl olur parlar yıldızlar
sonra içimi derin bir sessizlik kaplar susarım
sustukça çoğalır içimde sevdan
tüm şehir uyur yalnız gözlerim konuşur
sustukça konuşur içimde sevdan
bu kent yıkılır ama aşkım ayakta durur

zordur insanın aklı ile yüreği arasında sıkışıp kalması
zordur insanın an kadar yakın bir asır kadar uzak olması
ve bilir misin ?
zordur insanın bildiğini anlatamaması
ben deyip susması
sen deyip ağlamaklı olması

olmadı,senden sonra kimse açamadı kapısını yüreğimin
dinmedi yaşları gözlerimin yollarım ıssız kaldı
çığlığım sessiz tek başına ortada sensizlik boşuna
boşuna bu yalnızlıkta bu yürek ağrısı
ıssız yağmurlarda kupkuru yürüyüşüm boşuna
boşuna bu gönül sancısı bu hüzün parçası boşuna
ben sana yürümekten hiç vazgeçmem
boşvermek boşuna,terketmek boşuna,ağlamak boşuna...