Vazgeçmek Teslim Olmaktır Aşka

Eski bir yalandı söylediğim
Çiçekler nasıl anlatabilir ki bir sevdayı
Sabaha yürüdüğüm her gece suskundum
Sanma senin gözlerin de yol aldığımı

Sözlerin mi yeşertti sandın bozkırlarımı
Öyle bir yerdeyim ki güzel gözlü kadın
Senin olmazların bir düşe yenik düşerken
Ben dövüşüyordum köşe başın da
Yüzüm gözüm kan için de
Zor zamanlar bile bölemedi uykularını
Bak geçti artık ağrılarım
Sebebi benmişim akmıyor artık gözyaşların

Eski bir yalandı söylediğim
Hangi rüzgar üşütmez ki insanı
Anladığın kadar dır yüreğinde ki
Işığın da saklanan sen
Yaşa şimdi sonsuz korkularını

Tutmaya tenezzül etmediğin bir el
Uzanır mı bir daha sana
Bir kere isteyerek bakmadığın gözler
Kapanmaz mı sen görmek istediğin de
Dudakların bir kere seni seviyorum dememişken
Nasıl sevmişse seni
Bilir bu yürek içindeki sevdayı idam etmesini de

Fakat

Vazgeçmek unutmak değildir sevgili
Bir mezarlık kenarın da nöbet tutmaktır aslın da
Susmaktır ölesiye intihar seslerine
Deli gibi içmektir açılan yaradan kendi kanını
Sarhoş sabahları getirmektir şehrin sokaklarına
Bir daha gidememek deniz kenarına
Bir daha dinlememek üzere veda etmektir bir şarkıya

Vazgeçmek
Teslim olmaktır aşka


NOT: bir dostun yaşadıklarına itaf edilmiştir bu şiir