Ve Aşk İntihar Eder Bakışlarımızda

Gözlerimi ayrılığa açtım bir sabah
Saat dört diyordu zaman baba
Sonra çığlıklarım yankılandı güneşte
Her nefes alışımda ölüme uzanıyordum aslında
Bilemediler...
Göz yaşlarımı biriktirdim sensizlik kumbaramda
Ve kağıttan mutluluklar attım içine
Bozuk hüzünler
Ve bir kaç yalnızlık...

Bugünü sattım düne
Çünkü daha çok gelecek almam gerekiyordu
Sensizlikle...

Ben ki
Saatin akrebine tutunup uyurdum gittiğin günlerde
Yelkovanla seni dertleşirdik
Gözlerim seni demlerdi
Ardından yokluğunu içerdik
Acı acı ve yangınlar kadar sıcak...

Dönüşü yoktu intihara meyilli sözlerimin
Ama her defasında demir attım yanaklarına
Ellerinde fırtınalar kopardım
Söylesene kış !
Yaz ne zaman gelecek göz kapaklarıma...

Oysa ki mazoşist bir ihanetin
Sen yarası kabuk bağlıyordu
Küçükken yaptığım gibi
Kabuğu inatla kaldırıp
Tekrar ve tekrar kanatıyordum...
K/anıyordum seni gecelerde
Ayı yakıyordum ardından uyurken korkma diye...

Nikotinli bakışlarını tüttürüyordum çoğu geceler
Hayali karavanımda
Bir anarşistin sen isyanıydı bu !
Tenimin duvarlarına ismini yazdırdım !
Hep eylemlerdeydi sol yanım !
İntihara sürükleniş sebebim
Gitmek bolca göz yaşı demekmiş
Yanaklarımda ki seli görmüyor musun?
Ne hırçın !
Yağmurlarımı durdur
Sil gözlerimde seni batırdığım okyanusları
Sil ki
İlk bahar takayım saçlarımın kızıllığına
Kızıllığı yaksın gidişini
Tutuştursun elvedalarını...
Ve küllerinden hayallerim doğsun
Anka kuşu gibi
Sonsuzluğa uçsun...

Şimdi kalemimden çıkarıyorum bütün hırsımı !
Seni yazdı yine
Yine seni zikretti kağıdın beyazlığına !
Öyle ki
Beyaz kağıdım şimdi siyahıyla kirlendi
''kendine iyi bak '' deyişlerinin karalığında...

Sevgilim
Ne senin ne benim ne de aşkın suçu var ölüşümde
Çünkü
'' Yüreğin kocaman bir deniz
Bense yüzme bilmiyorum ''


Not : Ve aşk intihar eder bakışlarımızda...

10 TEMMUZ 2011 PAZAR