Ve Başladı Ağlamaya

ve başladı ağlamaya nedenini bilmeden
herkesin gülüşleri içinde
bedeni yeni uğramıştı dünyaya
anne sevinçten uçarken
o yoğun ağlama modundan vazgeçmiyordu
sanki bir gün burdan gideceğini biliyordu
zaman bedenini büyüttükçe
o zamanın farkına varıyordu
zaman yalancıydı
hep ona fani dünyayı hatırlatırdı
aslında bitecek olan ne kader tatlı olsada
daimi bir acıyı getirecekse
ona kanan akla şaşmak gerek
aşmamalı insan kendini
minacık bedende ruh neyse kocaman bedende aynı olmalı