Ve Ben Kapında

Ve ben kapında
Beş parasız ve kılıksız
Nasırlı kirli bir dünya getirdim sana
Bir de defterler dolusu hüzün
Kabına sığmayan bir çocuğun özlemi
İçimden sana doğru akan onlarca dünya ile
Geldim işte
Bu öyle pek emeksiz olmadı
Çiçekler topladım mesela
Gözlerinin rengini tazeledim
Biraz da gülüşünü suladım
Tenhaydı yollarım ve yağmurluydu bu şehir
Karlı dağlar gibi
Dumanlı ve sisliydi özlemim

Sonra bulutları gezdirdim
Biraz daha yıkadım bu şehri
Bir tufan kopmuş kahrolmuştu beşer
Örtülmüştü fesleğenlerin üstü
Kokusunu yitirmişti akasyalar
Bülbülün gülü de solmuştu usul usul

Masmavi bir gökyüzünden
Simsiyah bulutlara uzanan
Ne kaldı geride
Acı ve zehirli sancılar kadar
Sessizliğin uğultusu
Ardımca uzanan ölü bir adamın soluğu
Kan tutar beni aktıkça hayatın ince damarlarından
Ve hiçbir kitaba başlamıyorum artık
Önsözünü okumadan