Ve Ben Rolümü Çok Iyi Oynadım

kırık bir kanattı yüreğime taktığın bu sevda,
senden sonra uçamadım...
duygularım hep bir roldü sanki,
ve ben bu rolü çok iyi oynadım..
ağladıkça içim, kan çanağına döndü gözlerim...
sensiz geçen günlerimi,
hep kalabalıktaymışım gibi gösterdim sana...
yüzüm de gördüğün o tebessüm,
yorgunluğumdu aslında..
gözlerine bakabilme,
ellerini tutabilme umuduyla doluyken içim,
ben yapamadım...
gözlerine bakamadım,
tutamadım ellerinden..
sen görmedin, duymadın,
ve bilmedin hiçbir zaman..
sensiz acılar içerisinde kıvranırken beni...
başı dimdik ayakta kalmayı bilirdim,
güçlü ve cesur sanırken yüreğimi..
ama şimdi düşecek gibiyim aslında..
dedim ya roldü tüm duygularım....
ve ben rolümü çok iyi oynadım..
hiç mi bakmadık birbirimize,
ama baktık..
saatlerce,
günlerce,
aramızda mesafeler olsa bile..
gözlerim gözlerindeydi,
ve yüreğim yüreğinde...
yalan bir dünya bu,
yaşanılması en güzel duyguları yaşayabilmek zor,
hem de çok zor...
gözlerimden sen akarken gözyaşı diye,
ve yüreğim paramparça olmuşken sensizlikte,
haykırmak istedim tüm dünyaya;
?SENİ SEVİYORUM' diye...
ama duyuramam ki sesimi sana..
çekip gittim ya buralardan,
unuttum ya seni bir anda..
Ama yok,
ama sadece gittim..
ben sen olduğum anda,
yanında kalan yine bendim...
artık sen bendin,
ben sendim..
ve her sana döndüğümde,
seni eskisinden daha çok sığmaz buldum yüreğime...
küçücük dünyama giriverdin sen usulca,
oysa ben;
yüreğim kadar küçük dünyama,
sensizliği anlatamadım...
şimdi istesem de,
çıkmaz bu sevda yüreğimden biliyorum..
ama ben yine güçlü,
yine duygularını çok iyi gizleyen biri gibi,
sana karşı rolümü oynamaya devam ediyorum...