Ve Bir Şiire Başlıyorum

Ne vakit seni düşünsem
Gözlerin alıyor beni
Yıkık kentler geride kalıyor
Uzak maviliklere dalıyorum
Yalnızlığım bir kağıt gibi yırtılıyor
Birdenbire nasıl oluyor da oluyor
Acılarım tenhalaşıyor
Ve bir şiire başlıyorum


Ve bir şiire başlıyorum
Tarifsiz buluyorum imgelerin yerini
Kelimelerin haydudu oluyorum
Uzanıyorum mısraların yanına
Anlam denizinde boğuluyorum


Ve bir şiire başlıyorum
Bitmeyen bir şiire
Kovsam da gitmeyen bir şiire
Yaralarım iyileşmeden bırakmayan şiire