Ve Biz Hâlâ

Ki her gelen,
gitmek için geliyordu.
Ceplerinde,
geleceğe alınmış dönüş biletleri ile
diz çöküyorlardı önümüzde.
Lâyık olabilmek için
bir parça sevgimize.

Tavaf edip yüreklerimizi.
'Gerçek aşk' olduklarına
inandırdıkları vakit, bizi.
İşte o vakit..
Başlıyordu dönüş seremonisi.

Bir parça eşya ile geldikleri
yüreğimizden,
bavullar dolusu yük ile
ayrılıyorlardı.
Göz göre göre soyuluyorduk
duygudan, histen
istismara uğruyordu sevmelerimiz.

Ve gelenler;
dakikası dakikasına
saniyesi saniyesine
hiç aksatmadan,
hiç ağlamadan,
taştan bir heykel sûretine bürünüp
gidiyorlardı.

Biz ise hâlâ 'ömrüm' diyorduk,
gidişini gelişinden hesap edenlere.
Ve biz hâlâ
'ömrüm' diyorduk.