Ve Çağrışırken Ölüm

Mistik bir ezgi tadında
Ve çağrışırken ölüm
Çocukluk yutan
Şehir kaldırımlarında

Masallar anlatır
Rüzgâr yine kulaklara
Camgöbeği yeşili düşler sarar imansız zamanları

Göz kamaştırır
Gök yansımaları
Gerçek su yüzünde ayna misali
Fahişe siluetleri düşer derviş efsunlu şehir ortalarına

Yalan gizlenmiş kasık sancısıdır hayat
İçi geçmiş sevişmelerde
Yoz ahlak pazarı

Pezevenk sofrasında
Çorbadır ehli namus
İki kere kaynatılıp çala kaşık içilen

Ak tennurelere saklayıp çirkefi
Namus edalı öpücükler koymak bebelere
Kirletirken süt kokularını

Sonra Elif diye başlamak
Kutsal kitabın ilk sayfasına
Yalan methiyeler düzüp
Nafile yeminler sunup gökyüzüne

Tanrı gözü açıktır
ama...



'' bebek kundaklarına yemin edenlere selam olsun ''