Ve Dalalım Uzaklara

"Ve karardı gökyüzü. Bir ben bir de şu deli kız kalmışız... Lambalar sönmek, şafak kızıllığa vurmak üzereyken biz bakışıyorduk öylece... Ve başladı yüreğimin karanlık katmanlarına yolculuk."

Yangın - Benim sessizliğe daldığım yerde sen gemileri çıkarmazsın limandan...

Algın - Çünkü sana sessiz gelen limanın, bana duymadığın çığlıkları vardır...

Yangın - Peki ya çığlıklar bir avuç bakışmadan ibaretse, algın...

Algın - Bakışlar elle tutulabilecek kadar bariz ise ne diye sessizlik var der susarım o vakit...

Yangın - Ya ellerin soğuksa o zaman sığınacak tek liman bakışlar olmaz mıydı derdi şu aciz ademoğlu...

Algın - Bakışlar ellerimden soğuksa ne diye yağmurdan kaçıp doluya tutulmayı göze alayım derdim, yangın...

Yangın - Bilmem algın...Belki de dudakların sıcaklığı yeterliydi seni avutmaya

Algın - Yabancısı kaldığım bakışların dudaklarıyla avunmak bana göre değil bilirsin...

Yangın - Peki ya yabancı kaldığın kalbin derinliklerinde dolaşmak ne haddine...

Algın - Haddimi aşmışsam haddime sınır koymadığındandır... Sahi sen sınır nedir bilir miydin?

Yangın - Sınır ne miydi algın... Bilmem. Belki umuda kelepçe takmaktı. Belki de sevda uğruna yasaklamaktı ağlamayı... Yani yol versen gelirim çekinmem ; kaparsan döner giderim mi diyorsun algın?

Algın - Yolun kapalı veya açık olması bana engel değil...Yolun nereye gittiği önemli diyorum , yangın...

Yangın - Sahi nereye varıyordu yol... Yüreğimin dingin sularına mı... Sana olan kabuslarımın zifiri karanlığına mı desem bilemedim...

Algın - Kâbusu olacaksam gündüzlerinin yolu bırakır dönerim...

Yangın - Peki ya gidişin senin gündüzlerine kabus olacaksa...Bu sefer düşmez miydi gözlerin karanlık bir ikilem içine?

Algın - Gündüzleri kabus görmeyecek kadar uyanık zihnim ve birini incitmemin kendimi incitmekten ağır olduğunun ayırdında gözlerim... Yani yoruyor beni bunlar yangın... Çok yoruyor...

Yangın - Koyalım mı o vakit son noktayı geceye... Gözlerimiz kenetlenmeden birbirine.
Öyle sessiz sedasız...Ve dalalım uzaklara... Sarılalım sadece...

Algın - Olur, yangın... Kapayalım gözleri... Sessizlik çöksün her yere. Ve düğümlensin sözlerimiz boğazımızda..

Yangın - Yorgunsun...

Algın - Tıpkı senin gibi...

Yangın - Yanakların ıslak...

Algın - Tıpkı yanakların gibi...

Yangın - Şışt... Karanlık her yer

Algın- Susalım...

Yangın - Olur...

" Ve şehir kapamakta gözlerini. Bir ben bir de şu deli kız uyanığız... Yağmur yağarken hafiften ve yakamozlar vururken denizin yüzüne acımasızca ... Biz bakışıyorduk öylece. Ve çıktık yüreğimin derinliklerinden öyle sessiz öyle ağır."

Zerda Yalçınkaya / Hasan Aydın

      ( Algın)                      ( Yangın)