Ve Gün Gelir Özletir Zaman

Ve
Gün gelir özletir sana zaman
Yadına düşürür her sözünü
Öpmek istersin bir gün
Sakladığın o ruganların tozunu
Genzini yırtarken binbir keşkeler
Yürür gözlerine hüznün kıpkızıl yağmurları

Gizli alevler sarar çocuksu hücrelerini
Ve
Devrilir günler yıllara çevirir ayları
Esmer gecelerde ağarır sabahına hasretin
Sarışın güneşler doğurur kömür karanlıklar
Olgunlaştıkça er kişi
Kendine çevirir her suali
Dağ gibi yüke omuz verir
Omuz verirsin
Yeni yetme dertlere pim çekerken zaman
Umutlar paramparça kırılır gurur
Ah delikanlım gücün yerle yeksan
Dik dur ey aciz insan dik dur

Dur bakalım
Kapını bekleyen koca çınarsız
Sırtını yasladığın hanlar duvarsız
Kaldın/mı sağdan soldan iki kenarsız
Zikri fikri kararsız
Hatırla oysa varken yok saydın
Belki duyarsız kaldın
Özle şimdi karanfil kokan elleri
Odasına sinen tütün kolonyasını
Özle dilsiz kavaldan suya inen kara koyunu

Kulaklarında çınladıkça
O "yar saçını yan taramış" türküsü
Düşlerini süsler gülüşü
Sığarmı yüreğe
Çığlık çığlığa feryat olur
Sinede baba hasreti
Bölünür binlere hücrede özlem
Ne acı serzeniştir
Özledim seni babam
Gülüşü gamzelim
Nerdesin ak saçlı yiğidim
Yetti yokluğuna sessizce sabrettiğim

(yorgunkalem)