Ve Ölmek...

tınladı bir şafak döngüsü gibi yağmurlar
sonradan fikre düşmüş gibiydi zaman
içimden sebepsiz çığlıkları geldi hayatın
hatrıma düşen yılların öksüzlüğünü hissettim bir an

...ve işte yine bu şehir... unutulduğum!
kıvrım kıvrım esen sinsiliğin kokusu aklımda
göz alabildiğine aydınlık bir gökyüzü fakirliğinin korkusu
ve ölmek.çamurlar içinde büyüyen sonbaharlarda.