Ve Önce Ve Sonra

''geldiğimiz gibi gidemedik işte...''


Ve önce biz sevdayla yeşerdik gül dalında
Bulut rahmet yağdırdı gün çöktü üstümüze
Çok değildi yaşımız; Enel hakk' ın yolunda
Küsüp şeyda bülbülü kan döktü üstümüze.


Savruldu ateş bile kor utandı közüyle
Sahipsiz bağrımızda ''yazı'' sığıntı oldu
Dile feryat ettiren bir ayrılık sözüyle
Her gönül ağrımızda ''sızı'' yığıntı oldu.


Yük edindik sırtlara en azılı suçları
Pişmanlık ateşinde kaynayan kazan bizdik
Varlığı yoka satıp açarken avuçları
Dönüşümlü olarak toprağı kazan bizdik.


Bahtına dünden yanık hicrandı ev sahibi
Şimdi kim döndürecek yolundan gidenleri
Eylül hüznüne yenik düşen yapraklar gibi.
Şimdi kim taşıyacak günahkar bedenleri.


Oysa biz; ötelere gönderdik kutlu sesi
Tomurcuklar yeniden güle dönsün diyerek
Oysa biz; karartmıştık közlerdeki nefesi
Gözyaşı sel olmuştu yangın sönsün diyerek.


İyice dolamıştık çözmek için düğümü
Ayaklara bağlanan zinciri çıkartmadık
O' nu anlamak için sebepti gün doğumu
Şafak vaktiyle açan gülleri kopartmadık.


Ve sonra ardı sıra zaman anı sınarken
Bağbanlara değil de solan bağlara küstük
Nice bedhah duygular toprağına konarken
Haksızlık otağında kalan sağlara küstük!


ŞİİRLERİN ŞAİRİ...
2008/ 12 EYLÜL