Vebâl

Her dinlediğin şarkı,
Pişmanlık olacak !
Fakat ben ;
O parçada olmayacağım. . .

Ben senin parçan olamadım ya. .
Yazık. .
Çok yazık. .

Ben giderken seni bırakacağım !
Aynı yerden kanamayalım diye. .

Nefesin bensiz atsın,
Kalpsizliğin damarlarında dolaşsın biraz. .
Acımasız duyguları anla diye değil!
Sen bunu yaşatmaktan anlayamazsın zaten. .
Ulan bensizlik işte birazda olsa,
Beni sana anlatsın diye. .
Anla diye!
Anla! . .

Ruhumu bedeninde can çekiştirmeye
Annem bile dayanamadı. .
Genç yaşta yitirdim
Çocukluğum gibi. .
Onu. .
Anamı. .
Can yarimi. . .

Bunca acıdan sonra aşkı rafa kaldırdım sanıyorsun?
Gözyaşlarıma senin adını verdim oysa bilmiyorsun !
Yanaklarımdan damlayıp yerlere serilince sen
Ezip geçiyorum inan. .
Ezip geçiyorum. .

Papatyayı sevmezdin sen !
Bak unutmadım. .
Pahalı çiçek değildi çünkü. .
Neyse. .

Birkaç saksı aldım eve
Sana inatta değil
Biraz sıkıntı var cepte. .
Sen bilmezsin böyle durumları. .
Bilsen de görmezdin
Giderdin. .

Bahçeye bile inmiyorum
İnemiyorum !
Hani komşular görürde, acıtasyonu beceremem diye
Terslerim diye !
Bir tas yemek alabilme ihtimalimde var tabi. .
Anam gibi yapamıyorlar
Yoksa gurursuzumdur bilirsin. .
Her verileni alırım, kalbini bile bu kadar,
Gögüs kafesimde hapis etmişken anlatmak yersiz oldu. .

Çiçeklerin vebâli üstümde !
Lafın özü ektiklerimi bile,
Daracık yere hapis etmem ondan. .
Az kaldı büyüyorlar
Suluyorum her gün,
Ben unutursam gözlerim. .
Pahalı çiçekler gibi kokacak
İyot öldürmezse tabi. .

Sonra ben onları yeşerecekleri topraklarında özgür bırakıcağım
Anacığım iyi bakacak onlara. . .

Ben yine hayata inat tutunacağım
Bir dala. .
Belki de kırık bir dala muhtaç serçeye,
Sağlam bir gövde olurum. .

Şimdi benim bunları yaşayabilme ihtimalim var. .
Peki ya sen !
Dur ben söyleyeyim. .

Şimdi sen nerde ağlayan bir adam görsen !
Beni hatırlayacaksın. . .