Veda...

Bir yalım ateşti
Dipsiz bir kuyudan
Ömrüme uzanan ellerin...

Bir ses çıtırdar uzaklığın geçmişinden,
Yakının bilinmezine,
Öyle bir bilinmez ki
Körpe sessizliklerin sancılı gebeliklerinde...
Erkene salmış bir bahar
Geçin uykusuz kışları
Masallar anlatısının ilklim beyazlarında
Ufuksuz kalmış göz pınarları...

Bir yalım ateşti
Yalnızlığıma uzanan sözlerin...

Ama ben;
Soğuk bir hayal çizmişim kendime
Titriyorum...

Ve şimdi,
Eski bir destanın yıpranmış sayfalarında bırakıyorum
Yalımdan çalmak isteyen gözlerini...