Veda

gidiyorum gündüz düşlerimle;
mirasımdır geriye
mavi bir gökyüzü
nice umut yeşertsin binlerce yüreklere.
derinlerimdeki ,
benim içimdeki bir ben
yanımdaki dostum.
anlasılmamış bunca zamanı
bırakın yalnız çözeyim.
sevilirmi hiç
gözlerindeki hasretliği ,
ellerindeki sıcaklığı
göremediğimiz sevgili.
bakılırmı hiç güneşe
yalın gözlerle.
gördüm ben bu hayatta
varlığın anlamsızlığını
hiissettim ulaşılmazlığın dokunuşunu
insan olmak neydi;
sadakatsizliğin gururumu
yada bir kagıt parcası kıvamındamı hayaller.
bos bir elbise bedenimiz
yabancı aynadaki yüzümüze.
bir melek aksam üstü serinliğinde
bir ışık getirmişçesine huzurlu
yollar var belki bir daha dönemeyeceğimiz
gönüller var birdaha giremeyeceğimiz.
işte hayallerki bundan sonra başlar.
doyasıya bir aldanış aslında
benliğimizdeki kırıklar.
bir rüzgar esmeli
esmeliki meyveler düşsün ağaçlarından
bir yağmur yağmalı
yağmalıki anlam kazandırsın köklerine filizlerin.
bir insan yada bir ağaç
bir şeyler bırakmak geriye.
bir meyve yada bir gökyüzü
bağlı değillermi birbirlerine...