Veda

En çok ne zaman kovuldum yüreğinden?
Ve en çok ne zaman bölündüm
Yalnızlığa çarpan taş duvarlarının hırpalayan kıyımında ...
Düşün
Sana en çok teslim olduğum an
Kör gözlü ve dilsiz şahitti
Tuzsuz ve iniltisiz gözlerimin gölgelerini bezeyen ...

Yeşile gebeydi güneş özlemi sineme düşen
Vardıkça uzak
Dokundukça tuzaktın öksüzlüğüme
Yorgunum itmelerinden
Hadi bir düşün
Neden mavidir tüm şiirler?
Ey düşünlerin katili sevgili

Çünkü
Mavi mi?
Sonsuz.................
Sen
Mavisini düşüme işleyen
Neden?
Döndün gözlerinin sevmelerini çocuk buruğu günlerime
Öksüzdüm evvelimden...

Nasıl ki tanrıyı bilmeden sevdi bu yürek
Nasıl ki
Irmaktaki kırmızı balıktı gövdem

Tüm sevişmelerimde yabancıydı oysa ki o elma ten
Bilinmeyen enginlerin albatros tadında süreklenmişsem
Okyanus savurmalarına
Öylesine kapılmıştı maviye sözlediğim öteler...
Kapanıyorum
Akşam sefası değilim
Bir kardelen büyüttüm gizden
Açılmıyor dilim
Gayrı uzak
Gayrı yaban
Gayrı ömrün yalanısın sen...