Veda

Uzak ülkelere benden selam söyle
Öpüyorum gözlerinden;

Tan ağrısı aklımda bir ümit
Kırlangıç dizili her sokağın başında
Bir zerdali yunmuşum bahara
Toprağa öylece gerinerek
Uslanmadan dünyanın sarkıcına
Usanmadan dönüp durmuşum
Bir entari salınımında
Saçlarının rüzgarı sevişi gibi
Bir nara tutturmuşum
Ve yine selam söyle martılara
Üsküdar'dan karşı kıyılara
Sonra üşürsün belki
Belki bir bakışın kalır eskisi gibi
Yağmurlu bir akşam
Senli yanlarımı kırarak.
En çok iskarpinimden çektim bu acıyı
Ve yine arşın arşın dolanarak
Senin geçme ihtimalin olan bütün izlere basarak
Bir serçenin ölümünü hatırlıyorum
Bir güz akşamını...
Çoktan bozuldu saatim;
Sancılar kovalıyorum
Ve selam söyle bahar geldi mi
O son sözümü yıkarak
Atarak şiirlere bütün suçu
Yırtarak kanmazlığını içimin
Bir sızı tutturmuşum.
Her namlu soluğunda adın
Vurulur tam yerinden
Kanla bulanırım yine
Bir ara ürküttüğü bile oldu kuşların
Artık bütün evcilliğimi yitirdim
Salınarak dağlara doğru
Savurarak hıncımı
Aktif bir volkanın aleviyle
Parçaladım bende ne varsa
Yırttım bütün müsveddelerini ömrümün
Haydarpaşa da yandı kül oldu
Bir vapur yorgunluğunda
Bir elimdeki çaydan
Bir sol yanımdaki hüzünden yudumluyorum
Soranlara selam/et
Hoşça kal...