Veda

Gözlerin gözlerime değdiği günden beri

Bakışların kalbime bir ok gibi saplandı

Tabancadan çıkmış o mermi gibi serseri

Ürkek bir ceylan gibi habersizce avlandı 

Tüm taşları kaldırıp mutluluk arıyorum

Yıkılmış her binanın enkazı altlarında 

Kırdığın o kalbimi sevginle sarıyorum

Anılar hafızamın çıkmaz sokaklarında

Belki unuttum diye avuttum kendimi

Hayaller rüyalara karıştı birdenbire

İçindeki vesvese ömrünü tukettimi

Düştüm yine dertlerinden dertlere

Böylemi olacaktı onca geçen seneler

Bana kalabalıklar sana da yalnızlık kaldı

Uçuşun gökyüzünde özgürce güvercinler

Kanat çırparken bana taklası sana kaldı

Veda etmek zordur sessizce bir kenarda

Çaresizce bakarken gözlerin gözlerime

Yanıt beklerken tüm cevapsız çağrılara

Savurdu şimdi rüzgar küllerin közleri me

Söndü bitti bu ateş bir daha harlanırmı

Mazide kaldı şimdi o guzelim yılların

Avlanan bir ceylan yeniden avlanırmı

Sessizce git geride kalsın hatıraların