Vedâ

Şimdi gideceğim...
Sanki hiç yaşamamışsın gibi
Seni görmeyeceğim

Yok bir daha gözlerin
Yok bir daha ellerin
Yok bir daha kokun
Yok bir daha tenin
Olmadın sen, doğmadın
Hayatımda olmayandın

Koca bir karanlık kalacak geriye
Bir dipsiz yalnızlık
Ne dokunacak kimse sen gibi
Ne âşık gibi bakacak...

Günbegün büyüyecek bu özlem
Ağlamak da medet olmayacak
Hayat gösterecek başka yüzlerini
Kalbim âmâ gibi bakmayacak

Olmayacak,
Yerin dolmayacak...
Bin türlü yalan,
Bin türlü dolan
Tenim aldanmayacak

Şimdi gideceğim...
Sanki hiç sevişmemişiz gibi
Seni terkedeceğim

Geriye kalacak
Odalar dolusu nefesimiz
Kenetlenmiş ellerimiz
Darmadağın üstümüz
Deliler gibi durmadan
Gülümseyen yüzümüz

Gittiğimiz yollar,
Yürüdüğümüz sokaklar,
Oturduğumuz banklar,
Öpüştüğümüz kuytular,
Yıllar,
Yıllar,
Yıllar...

Bir ameliyat bu,
Çelik bir neşter hayatımıza değen...
"Ayrılık" basit kalıyor anlatmaya
Bu bir kopuştur ölüme benzeyen

Ama gideceğim...
Sanki hiç olmamışsın gibi
Seni öldüreceğim

Ve ben de öleceğim...