Veda Akşamı

seni uğurladığım akşam

ne yıldızlar vardı ne de ay

gök başıma yıkıldı

büyüyen karanlıklar

hepsi dev oldular

ışıkları söndü şehrin

yine sokaklardayım

sensizlik acıtıyor

bu gece sen çıkmayan mehtabım

gülmeyen bahtımsıın

çıkmaz bir sokaktayım

ne tarafa yönelsem ışıksızım

tünemiş kuşlar

sokak kedileri

evsizler

seni gönderdiğim uzaklar

hepsi üzerime geldiler

arkamda kaldı hatıralar

ertesi gün

masmaviydi deniz

eskimez güzelliğiyle İstanbul

rüzgar topluyordu

bense hayal kırıklığı taşıyorum

uçurumlara kurmuşum hayallerimi

rahat değilim ey şehir

vakitsiz geldi dönüşsüz ayrılık

mutluluğu aramaya çıkmayacağım

yalnız kalmaktan daha kötü şeyler

var mıdır hayatta bilmiyorum

fakat geç kalınmışlıklar biliyorum

her şeyin felaketi olduğunu

belki de çok geç kalmaktan

daha kötü bir şey yoktur

bir taşın üzerinde sahilde düşünüyorum

büyük vuslata ne kadar kaldı

kaç yılım günüm saatim var

ekledim takvimlere

esirim kıyametime...

çengelköy/2021.04.04