Veda Busesi

Eylülün ayak sesleri duyuluyor
Hüzün ilerliyor önde
Sensizlik içine çekiyor sinsice
Özlemin kucaklayıp lime lime diliyor
Yüreğimde tarifsiz duygular
Ürperiyorum çaresizce
Sebepsiz bir veda tokat gibi çarpıyor yüzüme
Ayrılık şarkıları söylüyor rüzgâr
Hırçınlık, öfke içinde
Birçoğumuzun hayatından derlenmiş
Söz ve beste



Bunca zaman içimde sakladıklarım
Yavaş yavaş gidiyor ölüme
Elde tutulmuyor anılar
Açtığım her yeni sayfa senle başlıyor
Kendimi düşünüyorum sessiz ve buruk
Gözlerimden yaşlar süzülüyor
Karlar yağıyor mavilerime
Üşüyorum



Engin bir sessizlik kaplıyor
Adını koyamıyorum
Yokluğun amansız keskin
Yeminler duydukların yalandı diyorum
Çıkmalısın bu buruk hüzün deryasından
Her şeyi unutmalısın!
Sözlerinle darağacına sürsen de
Seni sana ve Tanrıya emanet ediyorum
Bakmaya doyamadığım
Sevdiğim
Melekler gönderdim başucuna
Veda busesi kondursun alnına