Veda Sahnesi

"Tutun ellerimi,
Unuttuğunuz bir insan var sokaklarınızda.."

Kabre emanet bir dua okuttum kaderime
Çocuksu düşlerime takıldı adımlarım.
Güzelliğe açtım.
Sümbül siyah kokuyordu,
Gözleri ise ret.

Cılızdı gümüş aydınlık,
Hakkaniyet aramak ise bir saçmalıktı.
Olmayan gülümsemelere rağmen bakıyordum gözlerine..

"Ellerinizi açın bana,
Tutun yüreğimden en güzel duygumu.."

Atın bir uçurumun dibine ruhumu,
Umrunuzda değilim,
Olmayan bir figüranı oynuyorum nasılsa..
Arkadan geçen, bir o kadar da flu olan bir oyuncuyu..

"Sökün duvarlarınızdan nefretlerinizi,
Duyun beni.."

Suyundan acı akan bir dua
Kimin diline gelse tedbirsiz okunan.
Bir zaman gelmedi ki, gözleri olmayan..
Duayla çelişen, baktığımda buz mavisi ile beni dünyanın boşluğundan hayatın doluluğuna atan..

"Kulaklarınızı açın bana,
Aşkımı haykıracağım..duyun.."

Kabrim başına geldiğinizde,
Beni aşkla hatırlayın.
Sevmenin ne büyük nimet olduğunu hatırlatsın mezar taşım size.
Bir o kadar da nefreti..

"Ak beyinlerinize gömün beni,
Siyah gözbebeklerimi unutarak.."

Kuzeyden bir mehtab açtığında yüzünü
Ellerinizi açın bana, geleceğim.
Beyaz bir nurdan olacak silüetim,
Düşmanlarım bile utanacak güzelliğimden.
O ise gözlerini bağışlayacak bana..
İlk günkü heyecanımla seveceğim onu o gün de.
Belki bir ilah yağar üzerimize;
Ağlarız..

"Tutun hayallerimi,
Bıraktığınız bir umut var yüreklerinizde.."

Kaçın içinize doğru, orda sahtelikler var.
Gözlerinizi kapayın sahiliğe.
Yaşayamadığınız aşklardan kaçın,
Alabildiğine derin mevzilere gidin;
Aşkın sizi bulamayacağı sahte yüreklerinize..

"Duyun beni, ölüyorum.
Ellerinizi açın son kez bana,
Son kez gözlerini görsün gözlerim.
Azap çekmeye razıyım sonrasında..
Bırakın, kan yıkasın beni.."



ARALIK 2012