Vedalar

Vedalar demeyin bana

İşte o an ağlamaya başlarım

Yüzünü son kez görüp de

Bir daha görememek kaygısı var ya

Hasretin en dibine iniyormuş insan.

Elini son kez tutup da

Bir daha tutamamak korkusu var ya

Ayrılığın en şiddetini çekiyormuş insan.

Yerin dibine girip çıkamama isteği

Arttıkça artıyor işte o an

Nasıl yapılsın ki vedalar ?

İzahı yok

Adresi yok

Şekli yok

Anca bizi şekilden şekile sokuyor

Geri gelmeye ihtimal bile vermiyor

Sıcak ortamı buz kesiyor

Kimine göre mecburi oluyor

Kimine göre gurbet.

O el sallamalar

Ardından su dökmeler

Ve boğazında düğümlenen cümleler...

Kim sevsin ki vedaları ?

Sevilecek hali mi kalmış ?

Esenlik dilemekten başka ne sözü var ?

Bir hoşçakal yankısı dalgalanır dağlarda

Bir de metanet duygusu, ayakta durmaya çalışır

Onun için vedalar demeyin bana

Benim metanet duygum zayıftır

Pek ayakta durmayı beceremez.

17.09.2023