Vefalı Gölgen Kaldı Üstümde...
Yine fırtınalı bir gece,
Ağaçlar saygıda kusur etmiyor,
Eğiliyor rüzgar önünde,
Keskin bir ıslık sesi tırmalıyor,
Uğultuyu duymaya mahkum kulakları,
Oysa bir sevda sessizliği bekliyordu gönlüm,
Bu zifiri karanlık sonbahar akşamında.
Bir şarkı dinlemek istiyor yüreğim,
Bir sevda sarkısı,
'Akşam oldu hüzünlendim ben yine'...
Rüzgarı değil nefesini çekmek istiyor tenim,
Düşüncelerimin en derinliğine hapsetmek,
Sabaha kadar seni seyretmek istiyorum...
Yağmurları sen yoksun diye sevmiyorum artık,
Baharları seni kavuşturmuyor diye beklemiyorum,
Karanlıklarla çok iyi dost,
Yanlızlığımla çok sıkı arkadaş olduk...
Renkleri çıkardım hayatımdan,
Şimdi herşey siyah beyaz,
Camlar hep buğulu,
Güneş girmiyor artık küf kokulu odama...
Sevdan terketti gitti ama,
Bir vefalı gölgen kaldı yanımda...
"Yanlızlığımla çok sıkı arkadaş olduk..." ve vefalı bir gölgenin kalışı.. Güzel bir kurgulama içten bir şiir olmuş..Tebrikler..
Gölgeleri öyle kalıyor yanımızda ah keşke o da vefasız olsa da hatırlatmasa...
Çok çok güzel bir şiirdi...
TEBRİKLER 👍👍👍
Süpersiniz..Yüreğinize sağlık. Şiirlerinizi okumaya devam edicem eminim hepsi birbirinde güzel ve anlamlılar!!
Renkleri çıkardım hayatımdan, Şimdi herşey siyah beyaz, Camlar hep buğulu, Güneş girmiyor artık küf kokulu odama... Sevdan terketti gitti ama, Bir vefalı gölgen kaldı yanımda...
süpersin abicim yaa.tebrik ediyorum😥👍
Renkleri çıkardım hayatımdan, Şimdi herşey siyah beyaz, Camlar hep buğulu, Güneş girmiyor artık küf kokulu odama... Sevdan terketti gitti ama, Bir vefalı gölgen kaldı yanımda.👍👍şiir gercekten cok güzeldii kalemine sağlık