Velev Ki

O yıldızın şavkına düşer
Bir yudum
Şarap

Ölümü içmek
Yeniden
Biz ki kandile mey dökerken

Işığımız sürüklenir
Tarifsiz mekânlara
Kaybedip hayalin ipuçlarını

Ara ki
Bulasın

Kuytulara saklamışken
Pabuçlarımızı
Bir de namahrem çıplaklığımız

Güneş yanığı özlemleri bölen
O şarkılar

Akortsuz kemanın
Kulakları çizen ezgisi

Ahh
Ölü şairin
O son güftesi
Nasılda çıldırtır
Eksik körfezin gün batımlarını

Çığlığa karışan
Akrep ısırıkları son kanı çekerken damarda

Velev ki
Ölür akşam

Şahadeti unutup
Kefen siyahında...