Vermeyiz

Hu dost diye çağırırız ezelden
Senden başkasına hesap vermeyiz
Kavuşmak isteriz sana tez elden
Senin meclisinde niza görmeyiz

Yüreğimiz dolu dert ile sızı
Kerbela'dan beri süreriz izi
İster assın ister kessinler bizi
Biz o dosttan başkasına varmayız

En-el hakkı özümüzde biliriz
İkrar verir ikrarımız alırız
Ahde vefa ile yolda yürürüz
Yezidin tuttuğu safta durmayız

Aşkın ateşiyle yanıp söndükçe
Kırkların ceminde semah döndükçe
Sabır ile kini kibri yendikçe
Riyakârla kol boyuna sarmayız

Dertlerimiz deva bulur elinden
Tüm mahlûkat okur senin dilinden
Sen anlarsın Ozanca'nın halinden
Yaramıza başka merhem sürmeyiz

ozanca