Ver/yansın

Ver/yansın...
Keskin bir dilin kınındayım şimdi
Sırat köprüsüne inat çırılçıplak ayaklarım
Leş! kargasal bir düzene ah'lar biriktiriyorum

Suretsiz iklimlere bakıp,
Her şeye kendimi
Kafa tutar buluyorum
Tadım ,tuzum yok
Kalemim Kırık,
İmgelerim eksik
Her yer dağınık,
Herkes Çorak,

Gülüşümü Çalarken
Yosma duygular
İçimde kör karanlık
Hayaller büyütüyorum
Susmuyor özge yanım
Ve fünyesini patlatıyor
Kalem gölgesinde

Ve yine ben parçalanıyorum
Şah damarı kesik
Kangren olan bu düzende
Şiire dursa da vakit;
İçimden geçenler
Yine kendi idam sehpamda asılı kalıyor...
Ver/yansın düşlerime
Yine kendimi demir atmış buluyorum...

05.01.2016

‘'Uçurtması S/onsuzluğa takılı bir çocuk imzası''