Vesikalı Yalnızlık

Sen de aldın mı ayrılıktan damganı?
Kapattın mı onunla olan hesabını?
Şimdi sana da kapandı gişeler değil mi?
Çünkü taşıdığın, vesikalı bir yalnızlıktır.

Açıldı bütün kartların,
Ne de büyük oynamıştın oysa,
Gerçi onada kaptırmadın ama,
Kasa yuttu bütün bahislerini.
Yine yokladın ceplerini bir umutla,
Vesikalı yalnızlığına mı?
Kim varım ben diyebilirdi ki...

Daldın yine düşlere,
Bu sefer o değilde,
Bir başkası gelsin dedin.
Vesikalı yalnızlığını temize çeksin istedin.

Ama ne bir başkası geliyor,
Ne de yeni bir hüviyet veriliyor,
Çıkamıyorsun insanların arasına,
Kimbilir ne olurdu bu dört duvarda olmasa...

En çokta geceler dışlıyor seni,
Halbuki kimin karası daha koyu belliydi,
Boşuna gece dememişlerdi,
Kahpe geceler koynunda neler saklı,
Karana bakmadan
Verir eline vesikanı.

Bir oyunda rüyaların oynar sana,
Onu yada bir başkasını görürsün koynunda,
Gözlerinden yakamozlar damlar,
Bu sefer, vesikalı yalnızlığın bile acır sana.
Kahpe gecelerin kızıdır rüyalar,
Anasından öğrendiğini uygular,
Boşuna hiç yalvarma.

Sessizliğinle kapattığın ;
Vesikalı yalnızlığındır göğsünde,
Sanma yalnızsın bu damgayla,
Rengi seninkine benzemesede,
Var herkeste bu vesika.
Üzgünüm küçüğüm çıkamazsın temize
Akıtmadıkca bu yalnızlıgı başka bir bedene...