Vesile-i Aşkınla

Mukaddes bir sevdanın elçisiydi bakışın
O bakışla başladı kalbimdeki akışın

Gelişinle başladı mutluluğun güncesi
Ve hükmünü yitirdi sensizliğin öncesi

Güneş doğmaz bir ruhun güneşi oldun o gün
İçimde ki hüzünler sonsuza oldu sürgün

Tarifsiz güzellikler içime doluştular
Kaybolmuş kanatlarım yeniden oluştular

Gecemde gökyüzümü süsledikçe ay halin
Gündüzümün sevinci oluyordu hayalin

Yüreğin heyecanı fikrimin şaşkınlığı
Sebebi hâsıl etti ilhamda taşkınlığı

Sana yazılacaklar sığmaz iken bir asra
Bir şeyler yazdım güya birbirin ardı sıra

Kifayetsiz kalemim sayende mahir oldu
Vesile-i aşkınla yüreğim şair oldu