Vicdan

Soğuk buz kırağı hayatlar

Kaskatı kesilmiş gönüllerde

Mutluluk arar olduk

Hayattan nasibini almamış insanlar

insanlıktan çıkmış adeta insanlar

Vicdan denilen duygu ayaklar altında

Bizden çok uzakta.

Ne ara bu kadar kötü olduk

Ne olduda bu kadar köreldi duygularımız

Kendimizden başkasını tanımaz olduk,

Saygımız yitik birbirimizde saygı arar olduk

Merhametimiz sadece dilde kaldı

Vicdanımızı ise vicdansızlar aldı

Bütün bu olanlara seyirci kaldık

Vicdanımızın sesini dinleyip başkaldıramadık

Sus pus oturup rüyalara daldık

Ve bütün bu olanları hakedip

Yinede nasibimizi almadık

Unutma insanoğlu!

Sen sustukça sıra sana gelecek

Doğru yoldan şaşma,

Yanlış karşısında eğilip yılma

Kula kulluk eden zalimlerden olma

Vicdanının sesini dinle

Alma mazlum ahını çıkar aheste

Elini koy kalbine yönel kıbleye

Sığın RABBİNE.. 

Nereden geldiğini UNUTMA,

Kim olduğunu sorgula

Ve nereye gideceğini HATIRLA. 

Sen susarsan cihan-ı alem susar.

Susma! 

Dik dur, 

Eğilme, 

YILMA. 

Sığın kendine özünden ödün verme

Kulak ver iç sesine

Sükunet, merhamet ve muhabbet ile

İlahi aşk misali gir gönüllere aheste

Gün olunca dönünce devran

Yankılanacak MİKAİL arştan

Mahşerde insan, makberde haktan

Tadacak ölümü her mukadderat kabirde o an.